پردازش لیزری رایجترین کاربرد سیستمهای لیزری است. بر اساس مکانیسم برهمکنش بین پرتو لیزر و ماده، پردازش لیزری را میتوان تقریباً به پردازش حرارتی لیزری و فرآیند واکنش فتوشیمیایی تقسیم کرد. پردازش حرارتی لیزری، استفاده از پرتو لیزر بر روی سطح ماده برای ایجاد اثرات حرارتی برای تکمیل فرآیند است، از جمله برش لیزری، علامتگذاری لیزری، سوراخکاری لیزری، جوشکاری لیزری، اصلاح سطح و میکروماشینکاری.
با چهار ویژگی اصلی روشنایی بالا، جهتگیری بالا، تکرنگی بالا و انسجام بالا، لیزر ویژگیهایی را به ارمغان آورده است که سایر روشهای پردازش در دسترس نیستند. از آنجایی که پردازش لیزری غیرتماسی است، هیچ تأثیر مستقیمی بر قطعه کار ندارد و هیچ تغییر شکل مکانیکی ایجاد نمیکند. پردازش لیزری هیچ سایش و پارگی "ابزار" و هیچ "نیروی برشی" بر روی قطعه کار اعمال نمیکند. در پردازش لیزری، پرتو لیزر با چگالی انرژی بالا، سرعت پردازش بالا، پردازش موضعی، بدون تابش لیزر در مکانهای بدون تأثیر یا با تأثیر حداقل است. پرتو لیزر به راحتی هدایت، متمرکز و جهتدهی میشود تا به دگرگونی دست یابد و به راحتی و با سیستمهای CNC برای ماشینکاری قطعات پیچیده استفاده شود. بنابراین، لیزر یک روش پردازش بسیار انعطافپذیر است.
به عنوان یک فناوری پیشرفته، پردازش لیزری به طور گسترده در تولید منسوجات و پوشاک، کفش، کالاهای چرمی، الکترونیک، محصولات کاغذی، لوازم برقی، پلاستیک، هوافضا، فلز، بستهبندی، تولید ماشینآلات مورد استفاده قرار گرفته است. پردازش لیزری نقش مهمی در بهبود کیفیت محصول، بهرهوری نیروی کار، اتوماسیون، عدم آلودگی و کاهش مصرف مواد داشته است.
حکاکی و پانچ لیزری لباس چرمی